1) Το σωματίδιο στο σημείο Α θα έχει δυναμική ενέργεια U=9·10-4J, όση είναι δηλαδή η ενέργεια που δώσαμε στο σωματίδιο.
Αλλά VΑ=UΑ/q = 9·10-4J/(-1·10-6C) = - 900V.
2) Αφού το σωματίδιο κινείται προς το Β, την ίδια κατεύθυνση έχει και η δύναμη και αντίθετη κατεύθυνση θα έχει η ένταση, μιας και το υπόθεμα είναι αρνητικό.
3) Εφαρμόζουμε το Θ.Μ.Κ.Ε. από το Α μέχρι το Β.
ΚΒ-ΚΑ = WΑΒ → WΑΒ= ½ mυ12 →
WΑΒ= ½ mυ12= ½ ·4·10-6·102 J = 2·10-4J.
Ισχύει: VΑ-VΒ= WΑΒ/q →
VΒ= VΑ – WΑΒ/q = -900V- 2·10-4/(-10-6)V = -900V+200V= -700V.
4) Το σωματίδιο θα επιταχύνεται μέχρι να φτάσει στο άπειρο, όπου η δυναμική του ενέργεια θα μηδενιστεί, συνεπώς εκεί η κινητική του ενέργεια θα είναι μέγιστη Κmax= 9·10-4J.
΄Η με άλλα λόγια η δύναμη που δέχεται το σωματίδιο από το πεδό είναι συντηρητική, οπότε η μηχανική ενέργεια παραμένει σταθερή:
ΚΑ+UΑ= Κ∞ + U∞ και αφού ΚΑ=U∞= 0 →
Κ ∞= 9·10-4J.
