α) Για το διάλυμα Α:
| C | CH3CΟΟΝα | +Η2Ο ↔ | CH3CΟΟ- | +Η3Ο+ |
| Ι.Ι. | 0,1-x | | x | x |
Κα=x2/C-x ή επειδή 0,1>Κα/C
Κα=x2/C → x2=10-5·0,1 → x= 10-3 → pΗ=3.
Για το Β διάλυμα: ΗCl+ Η2Ο → Η3Ο++ Cl-
Και αφού pΗ= 1 → [Η3Ο+] = 0,1M → CHCl= 0,1M
β) Για την ανάμειξη έχουμε:
CH3CΟΟΝα: Cαρχ·Vαρχ = Cαλ·Vτελ → Cαλ = 0,1·0,3/0,45= 1/15Μ
CH3CΟΟΗ: Cαρχ·Vαρχ = Cοξ·Vτελ → Cοξ= 0,1·0,15/0,45= 1/30Μ.
Στο διάλυμα έχουμε τις ισορροπίες:
CH3CΟΟΗ + Η2Ο ↔ CH3CΟΟ- + Η3Ο+
CH3CΟΟΝα → CH3CΟΟ- + Να+.
Το διάλυμα είναι ρυθμιστικό και ισχύουν οι γνωστές προσεγγίσεις, οπότε από την εξίσωση Η-Η παίρνουμε:
pΗ= pΚα + log(Cβας/Cοξ) = 5 + log2
